Het Tussenjaar van…Rebecca – “Toen ik mijn mbo diploma haalde, wist ik niet meer wat ik wilde”

In ‘het tussenjaar van…’ vertellen jongeren hoe ze hun tussenjaar hebben ingevuld, welke ervaringen ze hebben opgedaan en geven ze tips en advies aan andere jongeren die een tussenjaar nemen.

Rebecca haalde haar mbo diploma voor de opleiding hippisch management maar kwam er al snel achter dat haar droom onbereikbaar was. Ze wist daarna niet wat ze wilde studeren en nam een tussenjaar. Dat werden er twee. Hieronder deelt ze haar belangrijkste ervaringen en inzichten.

Wanneer ik terugdenk aan mijn tussenjaren dan voel ik de rollercoaster aan emoties weer. Er is veel gebeurd, te veel om in één blog samen te vatten. Ik heb gelachen en gehuild. Paniek gevoeld en hoop. En het allerbelangrijkste: ik heb geleefd.

Er zijn zoveel thema’s die ik zou willen bespreken. Maar als ik er één zou moeten kiezen dan is het: dromen mogen veranderen. Jíj mag veranderen.

Wat ging er vooraf aan je tussenjaar?

Vier jaar geleden stond ik in de keuken bij mijn moeder en maakte thee. Misschien ken je het wel: de spreuken op de kaartjes aan theezakjes. “Dreams can change” stond er op de mijne. Op dat moment keek ik ernaar en dacht, “ach klinkt wel mooi”, maar de boodschap drong niet echt door.

Ik was net afgestuurd van mijn mbo-hippisch managementopleiding. En dat was precies volgens mijn droom. Maar nu het zover was, leek het allemaal heel ver van me af te staan. De droom die ik al van kinds af aan volgde, was begonnen door een boek: Heartland.

Op mijn 7e verjaardag kreeg ik dit boek. Het gaat over Amy en haar familie die samen een ranch in Virginia hebben, waar ze mishandelde en getraumatiseerde paarden redden en helpen weer vertrouwen in mensen te krijgen.

“Dreams can change”

Zo ontstond mijn droom om samen met mijn tweelingzus een eigen ranch in Canada te beginnen, waar we paarden zouden helpen. Daarom gingen we samen de mbo-opleiding Hippisch Management volgen. Maar algauw kwamen we er beiden achter dat onze droom misschien te rooskleurig was. Ik voelde mij er niet op mijn plek, maar ik hield toch vast aan mijn droom.

Toen ik mijn diploma haalde wist ik niet meer wat ik wilde. Ik had mijn diploma in mijn handen, maar mijn droom was onbereikbaar. Hoe had ik ooit zo naïef kunnen zijn? 12 jaar lang had ik me geïdentificeerd met mijn droom: een ranch beginnen, het was deel van mij geworden. Ik wist niet of ik eraan vast moest houden of dat ik het moest loslaten. Loslaten voelde aan als verraad aan mezelf.

En nu zat ik vast. De oplossing die ik koos? Eén tussenjaar.

Waarom heb je een tussenjaar genomen?

De belangrijkste reden dat ik een tussenjaar nam, was dat ik echt niet wist wat ik wél wilde doen, wat ik leuk vond. Ik zat niet lekker in mijn vel, wist niet wie ik was en daar wilde ik heel graag aan werken. Daarnaast liep ik dat moment ook tegen een burn-out aan, ik moest echt een paar stappen terugzetten.

Zodra ik de keus had gemaakt, voelde het alsof ik een warme sweater en een heerlijke joggingbroek had aangetrokken. Ik kreeg er zoveel rust van, want ik had voor mezelf gekozen. Een tussenjaar was precies wat ik nodig had.

Jouw tussenjaar goed invullen?

Er zijn tal van mogelijkheden om je tussenjaar goed in te vullen. Een leuke bijbaan, een toffe taalreis maken, vrijwilligerswerk doen in het buitenland of in Nederland een uitdagend studiekeuzeprogramma volgen.

Hier vind je daarom een overzicht van interessante tussenjaar mogelijkheden in binnen- en buitenland zodat je je tussenjaar goed kan invullen:

BEKIJK DE MOGELIJKHEDEN

Hoe heb je je tussenjaar ingevuld?

Het was even wennen dat niemand mijn agenda bepaalde en mij vertelde wanneer waar ik waar moest zijn. Ineens mocht, maar ook moest ik zelf kijken wat ik wilde doen. Een baan zoeken was een van die dingen. Ik vond een baantje bij een drukkerij en een bij een callcenter, waar ik in totaal drie dagen per week werkte.

De rest van de tijd wilde ik namelijk besteden aan mezelf werken. Ik wilde echt ontdekken wie ik was (ben) ook buiten het tweeling zijn om en ik wilde van mijn oververmoeidheid en angsten afkomen. Daarvoor ben ik naar een hypnotherapeut gegaan (echt een aanrader!) en heb ik veel gesprekken met mijn ouders gevoerd, maar ook met mijn cadeaumoeder en vriendinnen. Ik heb samen met mijn cadeaumoeder en vader het kwaliteitenspel gedaan om zo te achterhalen wat mijn kwaliteiten en eigenschappen zijn. Daar kwam onder andere “behulpzaam”, “loyaal”, “humoristisch”, “harde werker” uit.

Ik kan mij nog herinneren dat ik in eerste instantie niet kon geloven dat die kwaliteiten echt bij mij paste. Ze waren allemaal zo positief en sterk. Dat kon ik toch niet zijn? Maar nu dat ik dit schrijf, weet ik dat ze gelijk hadden.

Open dagen bezoeken

Ondertussen bezocht ik velen open dagen. Van een paardenvervolgstudie tot creatieve studies op kunstacademies tot journalistiek aan Windesheim of archeoloog aan Saxion.

Ik ben ook al mijn overige hobby’s afgegaan (voornamelijk creatief, zoals fotografie, film, kunst, grafisch vormgeven, creatief schrijven etc.), maar geen studie leek echt te passen.

Toch had ik me voor een aantal studies ingeschreven, maar bij geen werd ik toegelaten of had ik het gevoel dat het dat echt was. In totaal heb ik zo’n 9 hogescholen en 18 opleidingen bezocht, maar niets sprak me echt aan. En de paardendroom knaagde nog steeds aan me. 1 mei kwam dichterbij, de deadline voor het inschrijven voor een studie en ik had er nog steeds geen gevonden.

Toen kreeg ik paniek.

Praten met mensen

Wat ik in die tijd heel veel deed als ik ergens niet uitkwam, was praten met mijn ouders. Misschien heeft niet iedereen een vader en moeder waarmee ze dit zo goed kunnen, maar ga in ieder geval opzoek naar mensen die je verder kunnen helpen. Praat veel met mensen over hun ervaringen. Zo kan jij weer van hen leren.

“Het is oké om het even niet te weten”

Ik kan mij nog goed een moment met mijn moeder herinneren. Beiden gingen we in de grote leunstoelen zitten, met een kop thee. Toen ik vertelde dat ik echt niet meer wist wat ik moest doen, antwoordde ze: “Je wilt het teveel. Daardoor duurt het alleen maar langer totdat je het vindt. Het is oké om het even niet te weten.”

Ik wist ergens dat ze gelijk had maar ik vond het lastig te accepteren. Ik zat namelijk ook nog steeds met mijn oude droom. Toen ik haar vertelde dat het voelde alsof ik mezelf opgaf als ik niet voor die droom ging, zei ze: “Dat het nu niet lukt of past, betekent niet dat het misschien in de toekomst niets wordt. En dromen kunnen veranderen, dat mag. Jij bent je dromen niet en je dromen zijn jou niet. Onderzoek wat je nu leuk vindt en focus je daarop.” Het heeft me even gekost om dat te beseffen.

Herpakte moed

1 mei was verstreken en dat betekende een tweede tussenjaar. Ondanks dat mijn oude droom knaagde, ging ik toch op onderzoek uit. Ik merkte dat ik eerst ervaring moest opdoen om zo te ontdekken wat bij mij past. Daarom ging ik een schrijfcursus volgen en begon ik samen met mijn zus vrijwilligerswerk te doen bij de redactie van Jong in Almere, een platform voor en door jongeren.

In het beging was ik huiverig, omdat ik de laatste jaren heel weinig aan mijn creatieve hobby’s had gedaan. Kon ik het wel? Maar het klonk allemaal veel enger dan het was, ze zochten vrijwilligers die maandelijks een blog wilde schrijven, of mee wilden denken aan de website. Hoe vaker ik een blog schreef, hoe zelfverzekerder ik werd. Door Jong in Almere heb ik meerdere creatieve klussen gekregen waardoor ik ontdekte dat ik dat leuk vond en er goed in ben.

Een nieuwe studie

Heel langzaam kon ik de grip die het idee dat mijn oude droom míj was, loslaten. Ik stond open voor een idee dat mijn toekomst misschien toch niet op een ranch zou zijn.

Ik ging weer open dagen bezoeken. Uiteindelijk vond ik de opleiding Creative Business. Het bleek precies wat ik nodig had: een opleiding die al mijn creatieve hobby’s combineert.

Dus hakte ik de knoop door en schreef me in voor de opleiding Creative Business. Het was tijd dat een nieuwe droom begon.

“Het is ruimte maken voor de persoon die je vandaag de dag bent”

Ik rijd nog steeds paard en geniet ervan, begrijp me niet verkeerd, maar ik moest leren dat dromen kunnen veranderen. Het is niet opgeven en het is ook niet jezelf opgeven. Het is ruimte maken voor de persoon die je vandaag de dag bent. Het theezakje had het me al verteld net als mijn moeder.

Is er iets wat je achteraf anders had gedaan?

Ik kan volmondig ‘nee’ zeggen, ik zou achteraf niets anders willen doen. Of ik ooit gedacht had dat ik een tussenjaar zou nemen, laat staan twee? Nee, totaal niet. Maar het zijn soms juist de momenten die je niet plant, die je het meeste leren en verassen.

Had ik liever meer willen reizen in mijn tussenjaren? Ja, maar ik accepteer dat het door omstandigheden niet is gelukt. “Dat het nu niet lukt of past, betekent niet dat het misschien in de toekomst niets wordt,” zoals mijn moeder zei.

Ik vind dus dat het heel belangrijk is om jezelf goed te leren kennen en te ontdekken wat jouw kwaliteiten zijn. Dit leer je simpelweg niet op school. Met een tussenjaar heb je de kans om op adem te komen en heb je tijd om te onderzoeken. Ik heb het bij meerdere klasgenoten gezien die ook niet wisten wat ze wilde doen, maar toch zijn gaan studeren. Achteraf zijn sommigen drie keer van studie gewisseld, omdat het toch niet paste.

Doordat ik een tussenjaar nam, nee twee tussenjaren, wist ik veel beter welke richting ik op wilde. En nog belangrijker: ik ken mijn sterke- en zwakke kanten en dat is zo waardevol wanneer je gaat studeren of wat je ook kiest om te doen.

In je tussenjaar de juiste studie kiezen?

‘Passende Studiekeuze Stap voor Stap’ is een online studiekeuzeprogramma zodat je in je tussenjaar weet welke studie het beste bij je past.

Je volgt mijn bewezen ‘4-stappen studiekeuzesysteem’ en je ontvangt o.a. jouw persoonlijke top-3 studies op basis van je belangrijkste interesses en kwaliteiten.

MEER INFORMATIE

Heb je een leuke studie gevonden die bij je past?

Anderhalf jaar volg ik nu de opleiding Creative Business aan het Saxion en ik vind het nog steeds ontzettend leuk. Heel lang geleden zei een vriendin tegen mij dat ze school leuk vond en toen begreep ik niet hoe dat kon. Maar nu, bij deze studie, begrijp ik het. Elk project, elk vak is alles wat ik leuk vind. Mijn huiswerk zie ik niet als huiswerk.

Wat ik in de toekomst wil is nog niet zeker. Op dit punt in mijn studie sta ik weer voor een keuze wat ik wil ga doen: welke minor wil ik straks gaan volgen? Om heel eerlijk te zijn weet ik het nog niet, omdat ik zoveel leuk vind. Maar ik weet nu beter hoe ik tot een keuze kan komen door mijn ervaringen in mijn tussenjaar.

En wees nou eerlijk: hoe kun je tegenwoordig nog ver in de toekomst kijken? Alles verandert zo snel, dat een lange termijnplanning niet meer helemaal reëel is.

Wat is je advies voor andere jongeren die een tussenjaar nemen?

Wanneer je aan mij vraagt of ik aanraad om een tussenjaar te nemen, zeg ik volmondig “ja!”, vooral als je echt niet weet wat je wilt. Een tussenjaar is zo waardevol. Ik heb mijzelf er gevonden, ik heb geleefd. School kan ervoor zorgen dat je weinig tijd hebt voor je hobby’s, je vrienden, de dingen die je belangrijk vindt. Maar ook jezelf. In een tussenjaar heb je hier tijd voor.

Misschien wil je gaan reizen in je tussenjaar, of veel gaan werken en lekker sparen. Doe het vooral! Maar ik raad wel aan om actief aan jezelf te werken. Onderzoek wat je leuk vindt, ga een studiekeuzetest doen als je er niet uitkomt, praat met mensen, je bent niet alleen! Gun het jezelf om een doordachte studie vervolg keuze te maken.

“We groeien op met het beeld dat we onze hele toekomst moeten hebben uitgestippeld”

Achteraf heb je hier zoveel profijt van. Niet alleen doordat je studieschuld lager is omdat je niet wisselt van studie, maar ook doordat je bijvoorbeeld bij een sollicitatie niet meer met een mond vol tanden staat wanneer ze je vragen wat je kwaliteiten zijn. Die ken je dan.

Ik heb zoveel beleefd en geleerd in mijn tussenjaren dat ik er een heel boek mee kan vullen. Maar een heel belangrijk ding dat ik mij besefte is: we mogen veranderen. Je plannen mogen veranderen. We groeien op met het beeld dat we onze hele toekomst moeten hebben uitgestippeld. Maar hoe kunnen we dat op zo een jonge leeftijd al bepalen? Kunnen we dat überhaupt ooit? Wanneer je jong bent, heb je dromen. Wanneer je ouder wordt, kunnen ze veranderen. En dat mag. Laten we vooral niet vergeten dat we mens zijn en dat het leven niet rechtlijnig is.